خضر (قرآن)

---

از اعلام و شخصیت‌هایی که در آیات قرآن از او یاد شده، «خضر علیه‌السلام» است.

۱ - معرفی خضر علیه‌السلام

---

در قرآن به صراحت از خضر عليه‌السلام نام برده نشده، ولى با عنوان «عبداً من عبادنا ...» در آيه ۶۵ سوره کهف از او ياد شده است. اسم اصلى او «تاليا بن ملكان بن عابر بن ارْفَخْشد بن سام بن نوح» و لقب او خضر عليه‌السلام است.
برخى روايات او را همچون «ذوالقرنین»، تنها مردى دانشمند و برخى او را پیامبر مى‌دانند. معجزه‌اش اين بوده كه هيچ‌گاه بر چوب خشك يا زمينى نمى‌نشست، مگر اينكه سبز و خرّم مى‌گشت، به همين جهت به خضر نام نهاده شده است.
در اين‌ عنوان، از آيه‌ «فوجدا عبداً من عبادنا ...» استفاده شده است.

۲ - عناوین مرتبط

---

اجازه از خضر (قرآن)، احترام به خضر (قرآن)، اطاعت از خضر (قرآن)، انقیاد خضر (قرآن)، پیشگویی خضر (قرآن)، تعلم از خضر (قرآن)، جدایی خضر (قرآن)، خضر و اهل انطاکیه (قرآن)، خضر و اهل ایکه (قرآن)، خضر و اهل ناصره (قرآن)، خضر و تقدیم اهم (قرآن)، درخواست از خضر (قرآن)، دوران خضر (قرآن)، رفتارهای خضر (قرآن)، سرزنش‌های خضر (قرآن)، عبودیت خضر (قرآن)، عذرخواهی از خضر (قرآن)، علم خضر (قرآن)، فضایل خضر (قرآن)، کفرستیزی خضر (قرآن)، گرسنگی خضر (قرآن)، مسئولیت خضر (قرآن)، مسافرت خضر (قرآن)، ملاقات با خضر (قرآن)، ملاقات خضر (قرآن)، موسی و خضر (قرآن)، وعده‌های خضر (قرآن).

۳ - پانویس

---